Temu reżyserowi wybaczam beznadziejny film jakim był remake "Day of the Dead" - niewątpliwie spora skaza w jego całkiem niezłym dorobku. Bo jednak ogólnie filmy tego reżysera lubię i nie inaczej było i tym razem.

Co ważne, sprawdza się już sama długość filmu - trwa on zaledwie 78 minut (choć to zależy od wersji) i taki czas trwania w przypadku takiego filmu jest jak najbardziej zrozumiały. Co mi się również spodobało to fakt, że niemal od razu przeszliśmy do rzeczy. Już po kilku minutach nasi bohaterzy przenoszą się nad tytułowe jezioro Placid i to tam spędzą resztę czasu trwania filmu. Nie ma tu zbędnych wprowadzeń czy prób zrobienia z tego filmu czegoś więcej niż to, czym jest - czyli zwykłym, prostym straszakiem o wielkich aligatorach.

A ogląda się to całkiem przyjemnie, bo też znalazło się miejsce na odrobinę humoru, dlatego klimat jest tu naprawdę luźny. Nawet kiedy dzieją się złe rzeczy, sami bohaterzy nie biorą ich tak bardzo na poważnie. Podobały mi się postaci Delores (Betty White), szeryfa Hanka (Brendan Gleeson) i Hectora (Oliver Platt). Z drugiej strony strasznie irytował mnie swoją niezmiennie uradowaną twarzą Bill Pullman.

Akcji mimo wszystko nie ma tu za dużo (poza zakończeniem, które w sumie również wydaje się trochę ospałe). Przydałoby się jej więcej, ale być może po prostu zabrakło na nią miejsca w tak krótkim filmie. Wygląd aligatora był całkiem w porządku. Oczywiście, niezbyt fajnie czuć było te efekty komputerowe kiedy to gad pojawiał się na lądzie. Na szczęście jednak w znacznej części filmu przebywał w wodzie :)

Horroru za wiele tu nie ma, choć scen dekapitacji i odciętych kończyn nie zabrakło. Jest za to fajny, prosty film z przyjemnym klimatem w sam raz na nudny wieczór.

Moja ocena: 6/10.