▸ kwatera
1. «mieszkanie lub inne pomieszczenie wynajmowane lub zajęte na pobyt czasowy, szczególnie przez wojsko w okresie działań wojennych»
▸ ostać przestarzałe: zostać, pozostać, przetrwać; ostać się
▸ resentyment książkowe: uraza, niezadowolenie, niechęć
▸ okrasić 1. zaprawić jedzenie tłuszczem dodawanym do potraw; 2. ozdobić, uświetnić
▸ mszyca mały owad żyjący w koloniach, żerujący na liściach, łodygach, pędach
▸ oświata 1. kształcenie społeczeństwa, upowszechnianie wiedzy i kultury;
2. ogół instytucji i ludzi zajmujących się kształceniem i upowszechnianiem wiedzy i kultury
▸ poezja wieloznaczny termin, współcześnie stanowiący przede wszystkim określenie dzieł literackich nienapisanych prozą (1. mowa niewiązana występująca we wszystkich rodzajach literackich;
2. utwory pisane mową niewiązaną, np. powieści, nowele, opowiadania) opowiadania lub synonim (wyraz bliskoznaczny) liryki (jeden z trzech rodzajów literackich, obok dramatu i epiki)
▸ wić tworzyć coś poprzez splatanie, np. gniazdo lub wianek
▸ figlarny psotny, żartobliwy, swawolny
▸ odemknąć — odmykać «otworzyć coś»
▸ Zabobon, wierzenie lub praktyka o charakterze religijnym pozostająca w sprzeczności z powszechnie obowiązującym albo uznawanym w danej społeczności kultem.

Najczęściej jest pozostałością dawnego systemu wierzeń, uważanego za przestarzałe formy magii, przejawy ciemnoty i zacofania (tak traktowano "pogańskie" wierzenia dawnych Słowian po wprowadzeniu w Polsce religii chrześcijańskiej).

Nazwa zabobon pochodzi od tzw. bobonienia - niewyraźnego, mrukliwego sposobu wypowiadania słów przez wróżbitów w trakcie obrzędów kultowych.
▸ telepatia przekazywanie myśli na odległość, bez udziału zmysłów
▸ Okultyzm (łac. occulo – ukrywać, trzymać w tajemnicy; occultus – schowany, ukryty, tajemny) – doktryny (podstawowe założenia i twierdzenia jakiejś dziedziny wiedzy) ezoteryczne (tajemny, dostępny tylko dla wtajemniczonych lub wybranych; niedostępny dla ogółu), które zakładają istnienie w człowieku i przyrodzie sił tajemnych, nieznanych i bada możliwości ich wykorzystania, oznacza rzecz "tajemną", "niedostępną". Okultyzm nazywa się również wiedzą tajemną (scientia occulta).
▸ bastion bulwar, część fortyfikacji (umocnienie, budowla obronna) stałej
▸ spirytualizm pogląd filozoficzny, metafizyczny; postulowanie istnienia jedynie substancji duchowych
▸ wszak inaczej: przecież, toż
▸ spuścizna spadek
▸ ratyfikacja zatwierdzenie umowy międzynarodowej przez upoważniony do tego organ
▸ intencja zamiar, zamysł
▸ zakała (r. męski) mężczyzna przynoszący komuś wstyd, (r. żeński) kobieta przynosząca komuś wstyd; także o mężczyźnie z silniejszym zabarwieniem ekspresywnym (wyrazstym)
▸ morale duch bojowy, wola walki
▸ epoka 1. okres w dziejach ludzkości, który rozpoczyna się od ważniejszych wydarzeń historycznych; 2. ważne wydarzenie, będące przełomem w jakiejś dziedzinie lub w czyimś życiu;
▸ przytup przytupnięcie, przytupywanie
▸ emancypować dokonywać emancypacji; wyzwalać, oswobadzać, usamodzielniać
▸ widmo 1. przerażająca postać o niesprecyzowanym wyglądzie; duch, dziwo, fantom, mara, strach, straszydło, upiór, zmora, widzenie senne, widziadło, zjawa;
2. przenośnie: obraz czegoś złego;
3. fizyka: rozkład natężenia występowania danej wielkości
▸ zmora 1. dręczący sen; 2. przerażająca postać o niesprecyzowanym wyglądzie, widziana np. we śnie; duch, dziwo, fantom, mara, strach, straszydło, upiór, widmo, widzenie senne, widziadło, zjawa; 3. przenośne: widmo nieszczęścia
▸ tępy 1. mający nieostrą krawędź; źle tnący, stępiony; 2. niemający ostrego zakończenia, ścięty; 3. ograniczony umysłowo, mało inteligentny; 4. apatyczny (zobojętniały, nieczuły na bodźce zewnętrzne, niezdolny do odczuwania i okazywania wzruszeń), odrętwiały, bierny
▸ parszywy 1. okryty parchami (choroba zwierząt i roślin wywoływana przez pasożytnicze grzyby), mający parchy; 2. nędzny; podły; lichy; zły
▸ truteń przen. o człowieku leniwym, żyjącym na cudzy koszt; pasożyt, darmozjad, nicpoń, samiec pszczoły
▸ pozer człowiek pozujący na kogoś, chcący wydawać się innym niż jest; efekciarz, kabotyn, komediant
▸ kapitalny główny, taki, który jest niezwykle ważny: To, ile firma zainwestuje w reklamę, ma kapitalne znaczenie dla sprzedaży jej produktów. pot. taki, który się nam bardzo podoba; świetny, doskonały: Ten film z Dustinem Hoffmanem jest wprost kapitalny. Impreza była kapitalna. Zobacz, jaka kapitalna babka!
łac. capitalis ‘główny’
▸ refleksja
1. «głębsze zastanowienie się nad czymś, wywołane silnym przeżyciem»
2. «myśl lub wypowiedź, będąca wynikiem takiego zastanowienia się»
3. filoz. «zwrócenie się podmiotu myślącego ku własnej aktywności»
4. filoz. «czynnik aktu świadomości stanowiący o tym, że spełniając go, uprzytamniamy sobie jego zachodzenie»
▸ prymitywny I
1. «będący na niskim, poczatkowym stopniu rozwoju»
2. «świadczący o zacofaniu cywilizacyjnym»
3. «niemający wykształcenia ani ogłady i zachowujący się poniżej ogólnie przyjętej normy; też: świadczący o braku wykształcenia i ogłady»
▸ przesąd 1. «wiara w tajemnicze, nadprzyrodzone związki między zjawiskami, w fatalną moc słów, rzeczy i znaków; też: praktyki wynikające z tej wiary» 2. «mocno zakorzenione, błędne przekonanie»
▸ wyimaginować wyobrazić sobie, wymyślić sobie coś/kogoś
▸ fanatyzm nieustępliwa, bezkrytyczna wiara w słuszność jakiejś sprawy, połączona z nietolerancją i ostrym zwalczaniem odmiennych poglądów
▸ paralela
1. «zestawienie cech analogicznych (bardzo podobny do czegoś, mający zbieżne cechy z czymś (np. analogiczne poglądy, analogiczne zachowania) w rzeczach porównywanych»
2. «cechy podobne, analogiczne»
▸ tranzystor
1. «trójelektrodowy element półprzewodnikowy umożliwiający wzmacnianie sygnałów elektrycznych»
2. «odbiornik radiowy zbudowany na bazie takich elementów»
▸ dioda «przyrząd elektronowy o dwóch elektrodach przewodzący prąd elektryczny w jednym kierunku»
▸ miedza wąski pas niezaoranej ziemi będący granicą między obszarami rolnymi
▸ zagon długi, wąski pas ziemi uprawnej, ograniczony bruzdami
▸ prowokować działać na kogoś w taki sposób, by nakłonić go do zrobienia jakiejś czynności
▸ rezonować rozprawiać, pouczać, mędrkować
▸ latawica potocznie: kobieta niewyznająca żadnych zasad moralnych; prowadząca rozwiązły (niemoralny, rozpustny) tryb życia
▸ pryncypialny
1. «podstawowy lub najważniejszy»
2. «opierający się na ściśle określonych i niezmiennych zasadach»
3. «nieodstępujący od wyznawanych zasad»
▸ ekspresja «wyrazisty i sugestywny sposób wyrażania uczuć»
▸ kompleks
1. «zespół wyobrażeń, pragnień, odczuć itp. tkwiących w podświadomości człowieka, nieakceptowanych przez niego, przejawiających się w różnego rodzaju obawach, zahamowaniach itp.»
2. «zespół wielu przedmiotów lub zjawisk uzupełniających się wzajemnie, tworzących pewną całość»
3. zob. związek koordynacyjny.
▸ irytować «sprawiać, że ktoś odczuwa gniewne podniecenie»
▸ irytować się «wpadać w irytację»
▸ stępić — stępiać
1. «pozbawić ostrości»
2. «spowodować zmniejszenie się siły, intensywności, sprawności czegoś, np. jakiegoś zmysłu, uczucia»
▸ pensjonarka «uczennica dawnej prywatnej szkoły żeńskiej, często połączonej z internatem»
▸ homeostaza
1. «zdolność organizmu do utrzymania względnie stałego poziomu czynników wewnętrznych pomimo zmian w otoczeniu»
2. «tendencja układów biologicznych do opierania się zmianom środowiska i trwania w stanie równowagi»
3. «stan równowagi, zwłaszcza takiej, którą cechuje samoregulacja (samoczynne regulowanie się jakiegoś zjawiska, procesu, urządzenia)
▸ hasać
1. «biegać, bawić się wesoło»
2. «tańczyć z werwą (energia objawiająca się w chęci do pracy i zabawy)
▸ wrzeciono
1. «przyrząd do przędzenia ręcznego w postaci wałka zaostrzonego na obu końcach; też: element maszyn przędzalniczych»
2. «wał w obrabiarce skrawającej obracający narzędziem lub obrabianym przedmiotem»
3. «zgrubienie wiosła przy rękojeści»
▸ zakole 1. «półkolisty zakręt drogi lub koryta rzecznego» 2. «półkolista łysina nad czołem»
▸ suchoty daw. «gruźlica płuc»
▸ kołtun
1. «twardy kłąb brudnych włosów na głowie»
2. pot. «o brudnych i rozczochranych włosach»
3. pot. «o czymś splątanym, skłębionym»
4. pogard. «człowiek o wąskich horyzontach umysłowych, zacofany lub ograniczony»
▸ świerzb «zakaźna choroba pasożytnicza skóry ludzi i zwierząt»
▸ zbereźnik daw. «człowiek robiący lub mówiący z odrazą (uczucie niechęci lub wstrętu do kogoś lub czegoś) o czymś związanym ze sferą seksualną»