Dla mnie ten film to nieco przerost formy nad treścią. Nieco ratuje go jedynie symbolika zakończenia. Ono tylko podnosi wartość obrazu jako całości. Dlatego jeżeli ktoś lubi podobne ( nieco) klimaty - to gorąco polecam mało znany islandzki film "Metalahead" oryg. "Malmhaus". Tam historia, realia oraz sceneria diametralnie inna - przede wszystkim jest to smaczek dla fanów black metalu (ale bez przesady). Jednak jak dla mnie ten film swoją wymową i zakończeniem (podobny aspekt, ale nie chcę zdradzać szczegółów) bije na głowę produkcję p. Szumowskiej. Po Metalhead łzy ciekły mi po plecach - a po Body/ciało (mimo sympatii dla p. Gajosa i p. Ostaszewskiej) - cieszyłem się że już koniec.