To film skupiający się na losach dwóch braci. Każdego z nich trapią problemy – Charlie, dominujący, topi koszmary przeszłości w alkoholu i zapomina o nich w objęciach pań lekkich obyczajów. Namiastka szczęśliwego życia razem z idealistami (Kermitem i Morrisem), poszukującymi złota w celu stworzenia Raju – własnego, perfekcyjnego społeczeństwa, bez przemocy i chciwości. Ich los kończy się ze względu na chciwość Charliego, który w chwili uniesienia wlewa substancję do wody… w chwili, kiedy oni się w niej znajdowali. Toksyczna substancja niszczy ich zdrowie, skazując ich na męczarnie i ostatecznie śmierć. Charlie przeżywa, jednak traci rękę, co czyni go bezużytecznym – jest praworęczny, nie jest już w stanie strzelać. Może to jednak przyczynienie się do katuszy Kermita i Morrisa będzie dla niego bardziej bolesne…

Eli, starszy z dwójki, ma z kolei problem z pewnością siebie. Problemy dzieciństwa odreagowuje wiążąc swój los z bratem, wspierając go w życiu „zabójcy” pracującego dla Komandora, mimo pragnienia życia w spokoju. Jest na tyle nieśmiały, że trudno mu o nawiązanie bliższego kontaktu z kobietami, i ma swoją wyimaginowaną dziewczynę, o której opowiada Charliemu. W rzeczywistości jest jedną z prostytutek, której zapłacił tylko po to, by odgrywała przypisaną jej przez niego rolę troskliwej kochanki, dającej mu w podarunku szal. Jako widzowie jesteśmy świadkami tego rytuału, Eli płaci za to jednej z dziewczyn w Mayfield. Prawdziwego przyjaciela znajduje w postaci Kermita, któremu bez trudu „spowiada się” z przeszłości własnej i brata, niestety umiera on zanim ich relacja mogła w pełni się rozwinąć.

Zakończeniem przygody jest powrót do domu, gdzie wszystko się zaczęło – to tam ojciec, brutal i sadysta zostaje zabity z ręki młodszego brata, co zmusza ich do porzucenia domu. Tym razem znajdują w nim matkę, która nadal ich kocha, mimo wielu minionych lat. Tam znajdują spokój, odpoczynek od świata, w którym nawet tak wpływowa postać jak Komandor zostaje zapomniana tuż po swojej śmierci, a marzyciele giną zapomnieni, nim mieli szansę wcielić swoje idee w życie.