polecam. Prawdziwe duńskie ambitne kino. Muzyka, zdjęcia i aktorzy - wszystko zasługuje na pochwałę.
Podobały mi się zdjęcia, kiedy ukazywano tęsknotę nmałżeństwa - krajobraz, okno, twarz, oczy. Równiez sama fabuła błaha bynajmniej nie jest. Wręcz przeciwnie! Jak najbardziej realna i prawdopodobna. Kiedy jeden z braci - żołnierz - zostaje uznany za zmarłego, drugi zaczyna opiekowc sie rodziną brata. i choc brzmi to normalnie, to normalnie nie jest gdy brat - żołnierz wraca! I to do tego ze zmarnowaną psychiką.

Świetnie odzwierciedla problem zdanie wykrzyczane w szaleństwie przez żołnierza: "Czy wiesz co musiałem zrobic, żeby byc z Wami?!" Dokładnie tak... a musiał wiele (nie pisze żeby nie spoilerowac). A propos: ja bym sie nie podjął tego "zadania". Wolałbym zginąc w walcce z tymi patałachami ze Wschodu.

Po powrocie nic juz nie jest takie jak dawniej.
A wszystko przez niepewnośc. Czy brata aby na pewno nie łączyło nic z moją żoną? Kogo obwiniac? Brata-recydywistę? "Niewierną" żonę? A może Afganistan?

Film się świetnie kończy. Bez niepotrzebnego, często na siłę wprowadzanego happy endu, czy nawet normalnego zakończenia. Tylko prawdziwy gorzki płacz żołnierza.

Naprawde podobał mi się ten film. Polecam
pzdr.