Zachowanie ojca Jenny było faktycznie zadziwiające i nienaturalne. Wydaje mi się, że w tamtych czasach związek ze starszym mężczyzną był mocno negowany. Tutaj było to pokazane bardzo pozytywnie. Nawet na ulicy czy w kawiarni nikt nie patrzył na nich choć trochę podejrzliwie. Zakończenie też dało lekki niedosyt, bo jakoś tak Davidowi za łatwo wszystko się udało. Zastanawiało mnie też przez moment, gdzie nagle zniknął. Jeśli chodzi o głównego bohatera, to wydaje mi się, że aktor pasował do tej roli. Nawet ja po jakimś czasie można powiedzieć, że go polubiłam. Odpychające były "sceny łóżkowe", przy których David, jak dla mnie zachowywał się niczym pedofil. Ogólnie film mile się ogląda, także dzięki urokliwej scenerii.

Masz chyba bardzo nikłe pojęcie o realiach zachodu z przed rewolucji seksualnej lat 60tych. Takie związki wtedy nikogo nie dziwiły.
A co w nich odpychającego. Ona miała 18 lat, on jakieś 30. Taka straszna różnica wieku?

Sprawdziłam, aktorka grająca Jenny miała 22 lata, a aktor wcielający się w Davida 36 lat, ale oboje wyglądali na młodszych niż byli.

Aż odniosłem wrażenie, że pewne kwestie zrozumiałeś na opak albo i szukasz za bardzo dziury w całym. Zaczynasz od hasła "Film to doskonały materiał dla „zbuntowanych” heh gimnazjalistek i prostolinijnych licealistek. Ogląda się go bowiem dosyć dobrze, jeżeli ktoś oczywiście nie ma pojęcia o filmie jako filmie i aktorstwie, a jest jedynie przeciętnym zjadaczem popcornu." - tak jakbyś chciał od początku pokazać wyższość, a jednocześnie wszystkich ludzi, którym film ten się spodobał sprowadzić na margines. Ale po co? Czy osobom , które lubią ambitne kino nie mogą się podobać też proste filmy? Zwłaszcza, że nieco później stwierdzasz "Wytłumaczeniem jest oczywiście, że ojciec był po prostu skąpy na kasę i dlatego na wszystko się godził, ale DLA MNIE to wytłumaczenie nie przemawiające." Właśnie, to tylko Twoja opinia, a nie fakt, dlaczego ma być więc bardziej twojsza niż innych? A może jest to sensowne wyjaśnienie? Nie rozumiem dlaczego deprecjonujesz tę możliwość tylko z tego powodu, że puenta jest niezbyt wyszukana i nie zmusza do głębszego przemyślenia. Nie powiedziałbym, że gra aktorska głównego bohatera jest drewniana. Czasem taki "oszust", to szarlatan, który idzie na wojnę z otaczającym środowiskiem, rodziną, itd., a czasem to spokojny typ, który czerpie korzyści i czeka spokojnie na rozwój wypadków, tak jak w tym przypadku David. Zakończenie poszło szybko i z płatka, ale ono miało pewien cel. Nie zgodzę się, że w stylu amerykańskim, gdyż kino Hollywood pokazywałoby w takiej sytuacji, że bunt się powiódł. Tymczasem tutaj główna bohaterka otrzymała kubeł zimnej wody na głowę, dowiedziała się, że wspaniałe życie nie bierze się z sufitu, a samą zabawą i wyłącznie własnymi przyjemnościami się daleko nie zajedzie, zaś szansą dla niej jest nauka i dalsza możliwość kształcenia, czyli to, co do tej pory jej szło dobrze, a zarazem jest jej obowiązkiem jako uczennicy.

Nie spodziewałam się, zaglądając na filmweb po obejrzeniu tego filmu, że znajdę tu oddające w pełni moje wrażenia (niestety liche) podsumowanie (gonzo13).

film mi sie bardzo podobal, pojecia o filmie jako takie mam, nie lubie popcornu i nie jestem licealistka. Czy to powoduje ze powinnam czuc sie gorsza?
Bardzo ciekawa fabula, niekonwencjonalna, jak wspomnialam w innym poscie. Dziewczyna jako tako dala sobie rade, mimo wszystko podchodzila niekiedy sceptycznie do zachowac bohaterow. Nie uwierzyla, jak David zaczal obiecywac ze odejdzie od zony.
>>Masz chyba bardzo nikłe pojęcie o realiach zachodu z przed rewolucji seksualnej lat 60tych. Takie związki wtedy nikogo nie dziwiły.
A co w nich odpychającego. Ona miała 18 lat, on jakieś 30. Taka straszna różnica wieku?<<
wystarczy sobie obejrzec filmy o podobniej tematyce, chociazby serial Mad Men jak to Stirling czy inni bohaterowie kochanek sobie szukali.

po obejrzeniu tego filmu coś mi właśnie nie pasowało, a tu gonzo13 świetnie go podsumował.
Ogląda się przyjemnie i tylko tyle. Poprawnie zrobiony i tylko tyle, a opowiada historie kompletnie przewidywalną, rudno by było wymyśleć coś bardziej standardowego. Oczywiście nie licząc zakończenia . Dodam żę postacie również kompletnie papierowe. Na wieczór z dziewczyną żeby leciał w tle, poza tym strata czasu.

A ja mam zupełnie odmienne zdanie. Film w bardzo ciekawy sposób oddaje realia UK lat 50tych i 60tych.
Trzeba po prostu interesować się tematem.

Toż to bardzo dobry film dydaktyczny. Najgłupszy okres w życiu człowieka. Już nie dziecko a jeszcze nie dorosły. Nie wszyscy potrafią z tego wyjść zwycięsko czego przykładem jest postawa rodziców. Nigdy nie wiadomo co będzie impulsem dla zwycięstwa rozumu nad głupotą. Dopiero, jak w filmowym przypadku, urażony honor (... nie jesteś pierwszą i nie ostatnią ...czy nie jesteś w ciąży) spowodował zwrot w umyśle. Uzasadniona, według mnie, była ta lukrowana końcówka dzięki której niejeden umysł tego wieku oglądający ten film pójdzie po rozum do głowy i stwierdzi, że jednak nie wszystko co się świeci jest piękne - 8/10 !!!