Takie mamy czasy, że trzeba się streszczać, więc w zasadzie wszystko zawarłem w tytule.
Przyjęcie konwencji komiksowej narracji i ciągle zmieniających się aktorów drugoplanowych nudzi dość szybko. Sam bohater naszego filmu, też jest przedstawiony jednostronnie i mnie raczej irytował.
Tak szczerze to całą ta historia trochę wygląda jak dopisywanie ideologii do prawdziwych zdarzeń. Szkoda, bo gdyby twórcy skupili się bardziej na ludziach, a nie nurcie muzycznym wyszedłby ciekawszy film.
Ścieżka dźwiękowa to też taka lista przebojów. Słabiutko, niestety.
Dzięki Bogu koniec złożony z dokumentalnych ujęć (Talking Heads) upewnia widza, że nie była to kolejna bzdurna amerykańska historyjka.