Pierwsza połowa tego remake'u filmu z 1976 roku bardzo mi się podobała. Niestety później było już jakby coraz gorzej. Wiadomo, że remake'i rządzą się swoimi prawami. Tutaj jednak w dobry sposób włączono kilka wątków czy samych scen, których w oryginale nie było. Można je zaliczyć na plus. Fabuła jest przedstawiona w sposób przejrzysty i interesujący. Reżyser podszedł z szacunkiem do oryginału i poza interesującym zakończeniem nie zmienia biegu wydarzeń. Również aktorzy mają jak najbardziej przypominać tych z oryginału. Podobać może się w roli głównej Angela Bettis, której kreacja jest przekonywująca. Z kolei moim zdaniem nieco gorzej niż w filmie z 76 roku wypada charakteryzacja matki Carrie, już nie tak bezwzględnej i wręcz budzącej postrach. Brakuje też odnowienia świetnej, końcowej sceny pożaru domu Carrie, zamiast tego mamy inną, dużo słabszą. Klimatem film (szczególnie w pierwszej połowie) wyraźnie przypomina oryginał, być może też dzięki podobnej ścieżce dźwiękowej. Na minus zaliczam słabe efekty specjalne a także trochę przesadzone sceny zniszczenia miasta. Moja ocena: 6/10.