A może 25 lat temu Mariusz Trynkiewicz też miał taki pomysł, ale go poniosło?

Właśnie. Zakończenie filmu to pytanie do widza który w trakcie seansu jest co najmniej dwa razy zaskakiwany a przez częśc filmu zdezorientowany.
Dobry film i tylko smutno...że są osoby oceniające go na 3 a nawet 2/10. Nie wiem już co ludzie mają nakręcic za film by zadowolic rzesze zblazowanych widzów bo akurat ten film na prawdę spełnia swoją rolę zarówno kina rozrywkowego ( elementy thrillera ) jak i kina dającego do myślenia i pobudzającego do dyskusji.

Postaram się Ci to wyjaśnić. Dziś chciałem obejrzeć thriller, a nie film oparty na faktach. Nie jestem zadowolony, bo autor wpakował wszystko do jednego garnka. Rozumiem, że ma to przesłanie. Polacy w Norwegii przeżywają na prawdę takie historie, ale nie z porwaniami tylko na drodze sądowej. Ten film ma przesłanie, ale jest ono przesadzone. Można było je wiarygodniej odtworzyć. Po co ta cała historia z biednym miasteczkiem? Wiadomo przecież, że jednym się lepiej żyje, a innym gorzej. Po co jakieś figurki Tell man'a w lesie? To zapożyczone z innych filmów lepiej oddających rodzaj thrillera. Niektóre z nich są świetne. Ten film to wszystko i nic. Chciałem obejrzeć dziś thriller, a sam nie wiem co obejrzałem. Nie ocenie go dobrze, mimo że porusza istotny problem. Dlatego go nie ocenie dobrze, bo ten film faktycznie wcale nie jest o tym problemie. To film o pokrzywdzonej kobiecie, która okazuje się być nienormalna. Noo.. i jeszcze o jakiejś dzieciarni, która lubi pedofilów. Tak to wygląda. Dlatego czasem oglądając ten film głupio się uśmiechałem biorąc do kupy ten cały stek ... Stek wszystkiego. Bzdur też.

Jak powiem "rzecz gustu" to Ty na to "ale walisz banały" haha
Doceniam to że odnosisz się do filmu używając argumentów a nie piszesz jak niektórzy "chała" , jednak częściowo są one wynikiem Twojego gustu ( a jakżeby inaczej mogło byc ). Nie podoba Ci się historia o biednych ludziach i nie dostałeś czystego thrillera - OK. Jakbyśmy wszyscy byli zgodni to byłoby nudno. Pozdrawiam

Pewnie masz rację - gusty i guściki.
Cieszę się, że pomogłem odpowiedzieć na pytanie - czemu taki rozstrzał ocen tego filmu?

Czyli ja mam guścik bo mi się podoba :-) Ok. I taką odpowiedź przyjmuję albowiem jestem skrajnie tolerancyjny dla społeczności filmwebu, niejedno już tu widziałem i czytałem.
Rozstrzał ocen na filmweb to raczej standard nawet przy wielkich filmowych dziełach znajdzie się grupka "zakapiorów" potępiająca wszystko w czambuł.

To dziwne, ale mam dokładnie takie same odczucia matigentelman.

Podkreślam, że raczej dobrze rozumiem akcję. Wiem, że nie było żadnych pedofilów, rozumiem zakończenie itd. Jednak dla mnie to tylko takie robienie z igły widły. Film oparty na przesadzie (porwano większość dzieci z jakiejś wiochy), kręcony z przesadą (nienormalne ludzie się wieszają, kradną dzieci, handlują nimi) i skończony z przesadą (dziewczynka ma dylemat, czy cieszy się, że ją porwano i obsypano bogactwem i że ma 3 mamy).
. . .

Tak na marginesie: 1, nigdzie nie ma sugestii, że film oparty jest na faktach, 2. nie porwano większości dzieci, 3. nie handlują tymi dziećmi, 4. na końcu dziewczynka ma dylemat bo jest starsza niż reszta zaginionych.
Mam delikatne wątpliwości co do uważnego obejrzenia tego filmu przez twoją osobę ;)

Nie marudź już, gość prawde napisał. Wszyscy co bronią takich shitów, szukają czekolady w gównie. Gość nagrał coś od niechcenia, a Wy, że to arcydzieło.

dziękuję wyroczni za opinię :)

Nie ma za co. Pozdrawiam.

Nie arcydzieło, ale porządny film. Rodzicom - jako i mnie - przypomina bądź uświadamia jak ważny jest okres dzieciństwa dla dziecka. Spójrz wokół siebie jak ludzie chowają swoje dzieci - napotkasz mnóstwo patologii.

Dokładnie sweet_anger. Dziecko zakrzyczane ze smartfonem w dłoni, kładące się na sklepową posadzkę, gdy nie dostanie tego co mu obiecano. To już jest patologia. Tam gdzie nie ma miłości, szczerości, słowności, tam gdzie jest chory na głowę rodzic, tam są chore dzieci. A film jak film, zagmatwany trochę i chyba nieco przydługi ... ale jakoś obejrzałem, czyli nie było dna.

Już sam fakt, że sama siebie pyta czy tak jest lepiej udowadnia, że nie jest to wcale takie oczywiste. Gdyby było, to by nie pytała ;) Rozum to jedno, a uczucia i emocje to drugie. Logiczne, że chodząc do dobrej szkoły, rozwijając talenty, jedząc dobre rzeczy, śpiąc spokojnie, pięknie się ubierając, niby mamy życie, o jakim niby można tylko marzyć. Co tu może być źle? Ano to, że mama nie jest mamą, tylko kobietą, która pojawiła się w życiu przed chwilą, to co najwyżej wróżka z bajki o Kopciuszku, dom nie jest jeszcze własnym domem, bardziej to udawanie, że to dom, więź jest wytworzona sztucznie, niby "trzecia mama mnie kocha, ja kocham trzecią mamę", tylko czy da się kochać na zawołanie i w zamian za coś? Pewnie nie. Te prawdziwe uczucia do matki i myśl, że ta ukochana matka cierpi, nie pozwolą dobrze czuć się w nowym "idealnym" życiu. Serce walczy o swoje...

... trafione w punkt...