Nazwiska Tarantino i Rodrigueza nie mogą oznaczać czegoś złego :) (no, poza "Małymi agentami"). Film zaczyna rozdział z sabatem czarownic, zdecydowanie najsłabszy. Fakt, ma klimat, ale na tle pozostałych historii po prostu wymięka. Potem mamy do czynienia z historią o psychoseksualnej zabawie ;> . Akcja jest tutaj niesamowita, humor zresztą też. Szczególnie, gdy odkneblowana żona wymienia określenia penisa Teda :D Jednakże najlepsza akcja była w pokoju nr 3, reżyserii Rodrigueza. Ta sekwencja wiele zyskała dzięki genialnej grze aktorskiej Banderasa, małych dzieci oraz Rotha. Natężenie absurdu w pewnym momencie jest tak wysokie, że nie można wytrzymać ze śmiechu - zwłaszcza pod koniec.Ostatnim pokojem jest dziełem Tarantino. Jest trochę gorszych od dwóch poprzednich, ale i tak trzyma wysoki poziom. Pomysł na zakład jest rewelacyjny, podobnie jak gra Tarantino :P 8-/10