Film to cztery oddzielne właściwie nie powiązane ze sobą epizody (no może oprócz bohatera granego przez Tima Rotha) i tak chyba należałoby je oceniać. A to dlatego, że jedna ocena jest dość krzywdząca dla dwóch najlepszych historii (Roberta Rodrigueza i Quentina Tarantino).
Po tym jak wyjątkowo zachęcające wydały się zapowiedzi filmowe, byłam autentycznie zaskoczona jak nudne są dwie pierwsze historie. Dopiero trzecia okazała się lepsza. Antonio Banderas był doprawdy rewelacyjny!
Co do czwartej, to właściwie nie ma w niej nic zaskakującego. Ale tak bardzo mi się podoba samo zakończenie (muzyczka, no i to jak się zbierają do szpitala!), że starałam się nie narzekać zbytnio na formę Tarantino.
Jedna rzecz w tym filmie jest rewelacyjna - TIM ROTH! Gość stworzył niezykle interesującą postać, która wciąga widza w każdym epizodzie (zarówno tym mniej i bardziej udanym).
Warto obejrzeć film po to, żeby zobaczyć tego znakomitego aktora w akcji!