Film dobrze obrazuje frustrację wynikającą z braku weny. Jest to według mnie opowieść, którą tylko artysta zrozumie i odczuje w pełni. Sztuka powstaje na granicy jawy i snu, świadomego działania i przypadku, jest tandemem umiejętności technicznych i odczuwania. Nie można stworzyć sztuki, która wszystkim będzie odpowiadać, ale jest to marzenie wielu artystów. Taka obsesja może prowadzić do szaleństwa, historia pokazuje, że wielu twórców popadło w obłęd próbując wykrzesać z siebie coś nowego, coś czego jeszcze nikt nie wymyślił , co olśniłoby masy....jednak to iluzja. Poleciłabym ten obraz twórcom, dla ludzi, którzy nigdy nie próbowali nic stworzyć film może wydawać się bełkotem obłąkanego.