Większość ludzi na sali kinowej naprawdę nie zrozumiała humoru tego filmu. Oceniali go
"gównianym" i innymi, mniej lub bardziej twórczymi przymiotami. Czy nikt nie zobaczył , że
przez większość scen, kiedy wszyscy z bijącym sercem oczekują na scenę pełną krwi,
mięcha i flaków, akcja rozwiązuje się , a my widzimy blondykę wkładającą jęzor do głowy
wilka na ścianie? Miny pozostałych bohaterów wskazują na pewną ironię w stronę horrów,
gdzie natychmiast blondyka została by pozbawiona języka. Tu nie dzieje się nic, co wzbudza
śmiech. Scena w piwnicy,czy odgłosy "idź się przejść", to parodia wszystkich horrorów. W
jakim innym filmie bohater-ćpun stwierdza "Kur*a, no teraz na pewno coś słyszałem!"
Końcówka może i lekko rozczarowuje, aczkolwiek również ma śmieszyć, a nie straszyć. Czy
ktoś oglądał "Martwicę mózgu"? Baliście się? ;)