Film powstał w czasie dyktatury Franco, gdzie panowała cenzura i wielu rzeczy nie można było mówić wprost. Trochę jak w PRL, tylko że mówienie czego innego było zabronione. Także cały ten rój to metafora czasów dyktatury, gdzie wszystko ma swój z góry ustalony porządek, każdy ma swoją pozycję w hierarchii i musi się tego trzymać. Nie ma miejsca na własne przemyślenia, indywidualizm, wolność. Każdy ma swoje miejsce w systemie i musi to zaakceptować. Wszyscy są bezwolnymi trybikami w machinie, jak te małe pszczółki. A jak ktoś nie chce, to kończy jak ten rozstrzelany przeciwnik reżimu, prawdopodobnie partyzant.

Akcja filmu nie rozgrywa sie w czasie wojny, tylko tuz po jej zakonczeniu. Mniemam, ze mezczyzna, ktory wyskakuje z pociagu i znajduje schronienie w ruinie, to jeniec. Musi sie ukrywac, bo jest komunista.