Ja przeczytałam książkę i nawet specjalnie czekałam z seansem aż ją skończę, ponieważ chciałam móc ocenić ten eksperyment w postaci ekranizacji wyreżyserowanej przez autora. Treść jest oddana bardzo wiernie, postaci mówią wręcz dialogami z książki. Donato Carrisi pozwolił sobie tylko na pominięcie kilku drobnych wątków (ucieczka córki Lorisa czy jego pobicie w więzieniu). To chyba pierwsza ekranizacja kryminału, która naprawdę mi się podobała, bo nie czułam, że reżyser coś spłaszcza, upraszcza i niepotrzebnie zmienia. A to, jak pokazano końcówkę i wyjaśnienie całej zagadki - mega!

a czy Detektyw Vogel miał chociaż cień podejrzenia wobec psychiatry (Reno), że on jest tym mordercą sprzed lat? Jest coś o tym w książce?

raczej nie, w książce nie zetknął się wcześniej z psychiatrą, znał go tylko ze słyszenia, mam tylko dwa "ale" Vogel trafił do psychiatry z podejrzeniem zaburzeń psychicznych więc można by założyć, że udawał problemy, aby porozmawiać z psychiatrą z drugiej strony zamordował kogoś czyli jego stan psychiczny faktycznie mógł nie być za dobry. Drugie " ale" to spostrzeżenie Vogla dotyczące jednorodnego gustu psychiatry w sprawie łowionych rybek, ale zakładając, że nie znał psychiatry można przyjąć, że spostrzeżenie zostało rzucane tak po prostu, bo skojarzyło mu się luźno ze sprawą Ann Lou.
Ja mam więcej wątpliwości odnośnie motywacji samego Vogela, dlaczego zamiast oddać sprawcę w ręce policji i częściowo odzyskać dobre imię zabił go pogrążając się tym zupełnie?

A mi już uciekły szczegóły filmu:) dzięki wielkie za odpowiedź. pozdr.

Tornatore to też taki reżyser-pisarz. Pisze swoje książki, czy też swoje scenariusze zamienia w powieści.