O widzisz, a do mnie akurat średnio przemówiła sama forma tego filmu - trochę jednak zbyt teatralna gra Cardinale i gościa grającego Don Aquilino, do tego mówienie po angielsku z tym śmiesznym akcentem trochę nie pasowało, natomiast samo zestawienie opery i egzotyki amazońskiej dżungli, zderzenie kultury z naturą w tym najdzikszym, nie poznanym przez człowieka i nieco magicznym wymiarze, wypadło znakomicie. Do tego uwielbiam takie historie - o ludziach z pasją, która może wydawać się absurdalna, dążących z wręcz makiawelistyczną bezwzględnością do ich realizacji. O dziwo Fitzgerald tym się różnił od większości tego typu bohaterów, że właściwie w żadnej chwili nie wzbudził we mnie tej odrazy, że jednak trochę przegina - cały czas pozostawał postacią nieskazitelną, a jego upór i pomysł na przeniesienie statku budził tylko i wyłącznie podziw. Pozostałe postacie również były świetnie rozpisane - od Cholo i Huerequeque po biednego dozorcę stacji kolejowej, który przez 6 lat czekał na Fitzgeralda.