Do tego filmu chętnie wracam po latach. Może nie jest jakimś ambitnym filmem, ale ma swój urok. Jest zabawny. Ma dobrą obsadę aktorską. Czego chcieć więcej? Polecam.

Stuhr jest słodki :)
mi się też podobał mimo tych naiwnosci :)

Nie wiem, czy fabuła tego filmu ma wdzięk, czy nie... może trochę ma, ale nie ma się raczej czym zachwycać. Powiedzmy sobie uczciwie -- ten film ogląda się tylko i wyłącznie po to, żeby sobie popatrzeć na aktorów, a szczególnie, na Agnieszkę Krukówną. A że Agnieszka wypada w nim szałowo, a reszta aktorów również prezentuje się ze swojej dobrej (nawet jeśli baaardzo przewidywalnej i opatrzonej) strony, to jest to po prostu półtorej godziny niezobowiązującej i umysłowo relaksującej obrazkowej przyjemności :). Szkoda tylko, że muzyka jest zaledwie znośna. Kościkiewicz mógł się bardziej postarać. Z naprawdę dobrym soundtrackiem film ten mógłby być nawet wyrobem kultowym :). (Porównajmy tylko badziewie, jakim były "Młode wilki", i co z tym filmem uczyniła absolutnie ponadczasowa ścieżka dźwiękowa)