Pomyśl, ktoś taki jak Fellini, robiący tak skomplikowane arcydzieła jak "osiem i pół", nagle wstawia banalne zakończenie... Oczywiście robi to celowo, wystarczy się zastanowić chwilę, dlaczego ktoś taki jak Fellini w ten sposób kończy film?.

Ah... Zapomniałem dodać, że to pierwszy film tego pana jaki widziałem, więc pomyśleć nie mogę, bo "Osiem i pół" niestety nic mi nie mówi. Tak czy inaczej, czy celowo czy niecelowo zakończenie było moim zdaniem banalne i słabe. Ale może inni lubią z założenia słabe zakończenia.

Ale skoro już trafiłem na znawcę - odpowiedz może na pytanie, które chyba sam sobie zadałeś - dlaczego ktoś taki jak Fellini w ten sposób kończy film? No dobra, celowo. Ale dlaczego celowo?

Spoiler! Nie rozumiem, jakiego zakończenia byś oczekiwał. Mieli zostać ze sobą razem? Czy może miało skończyć się bardziej dramatycznie? Czy Fred miał wygarnąć swojej partnerce, jak bardzo czuł się opuszczony po zakończeniu wspólnej działalności? Czy Giulietta miała wyznać, że tęskni do tamtych czasów? Powiedzieli przecież to sobie, chociaż bardzo delikatnie. Oboje się postarzeli, chociaż po Fredzie widać to znacznie bardziej. Nie mają z kim podzielić się swoimi uczuciami w galopującym świecie, dla którego nic już nie znaczą. Dzięki spotkaniu mogą liczyć na więcej niż uprzejmą tolerancję, na szczere wzajemne zrozumienie, i jest im to dane. Moim zdaniem "Ginger i Fred" to bardzo ładny i mądry film.

Wizualnie film był piękny, podpisuję się pod tym jak najbardziej. Ale jakiego zakończenia oczekiwałem - nie jestem w stanie odpowiedzieć teraz na to pytanie. Oglądałem ten film już jakiś czas temu, nie pamiętam szczegółów fabuły i dlatego będę musiał sobie "Ginger i Freda" niedługo przypomnieć. Bo warto z pewnością!

cytat:
Pomyśl, ktoś taki jak Fellini, robiący tak skomplikowane arcydzieła jak "osiem i pół", nagle wstawia banalne zakończenie... Oczywiście robi to celowo, wystarczy się zastanowić chwilę, dlaczego ktoś taki jak Fellini w ten sposób kończy film?.

TAK DOKŁADNIE TAAAK. zawsze denerwują (eufemizm sporego kalibru) mnie ludzie, którzy piszą o niepotrzebnych scenach ( wystawcie sobie, że ktoś napisał w komentarzach filmu Godarda o >>NIEPOTRZEBNYCH SCENACH<<. ( jak ja kocham takie idiotki jak ta użytkowniczka !!!). A stąd już tylko krok do pisaniu o banalnych, słabych zakończeniach. reżyserzy zazwyczaj dają sceny W JAKIMŚ CELU.A Godardowi czy Felliniemu ten cel z pewnością na horyzoncie majaczy.komuś może się nie podobać jakaś scena, ale nie dlatego, że jest niepotrzebna, bo też taka scena nie istnieje.
zakończenie takie jest przede wszystkim cholernie prawdziwe. starsi już ludzie spotykają się po 30 latach i... padają sobie w ramiona, bo spędzili razem jeden pełen przygód dzień? Indiana Jones być może, nie Fred. Daleki jestem od ślepego wierzenia w autorytet artystyczny reżysera ( tzn. >wszystko musi mieć sens, bo to Fellini!<). Lubię natomiast zastanawiać się nad koherencją takiego finału względem reszty filmu. Wychodzi mi po tym zastanowieniu, że finał pasuje, jest prawdziwy i pesymistyczny w wymowie, bo FF chciał zrobić film słodko - gorzki. Mimo wszystko przyjemna nostalgia - bezwzględność telewizji ( i parę tu można jeszcze zestawień dopisać).