No coz jednym sie podoba, a drugim nie. Jest to nasz przywilej jako ludzi. Uwazam jednak, ze nalezy na ten film spojrzec z nieco innej strony. Na tle innych produkcji amerykanskich fabryk filmowych ta produkcja ewidentnie sie wybija. Film jest zrobiony bardzo dobrze. Ktos zarzucil ze to tylko strugi krwi i ze to strata czasu. W filmie jedynie kilka razy doslownie widac strugi krwi i to przez naprawde krotkie chwile. Zdjecia sa realizowane w taki sposob by ogladajcy wiedzieli co sie dzieje, ale tak by nie musieli ogladac calosci. Wspaniale sa zrobione dekoracje i kostiumy. Fabula i watki trudno nazwac pobieznymi jak na taki film. Gdyby ktos chcial oddac sedno zycia Imperium Rzymskiego musialby nakrecic gigantyczny serial. Naleze do tej grupy widzow, ktora stara sie polaczyc sie z bohaterami na ekranie poprzez najzwyklejsza wyobraznie. Mi bardzo pomaga muzyka, ktora do tego filmu zostala wspaniale dobrana i skomponowana. Osobiscie film ten odbieram duzo glebiej niz gdyby tylko go obejrzec. To co jest wazne dla fabuly to to, ze nie mozna wyjsc po cos do picia do kuchni i wrocic bez stracenia jakiegos watku. Wszystko to zebrane do calosci powoduje ze film zasluguje na wyroznienia i uwage. Oczywiscie jak wszystkie monety swiata i on posiada druga strone. Istnieje w nim kilka niejasnosci, jak np. to, ze uciekajacy z Germanii Maximus dostaje sie do prowincji, ktora trudno jest umiejscowisc na trasie jego ucieczki, ale to wymaga blizszemu przyjrzeniu sie mapie. Uczynie to wkrotce. Zgadza sie natomiast usytuowanie w czasie 180 r - ostatnim roku panowania Marka Aureliusza. Prosze byscie zamkneli oczy, puscili w wyobrazni muzyke, ten wasz ulubiony fragment, jako podklad, wyobrazili sobie dusze Maximusa i jego uczucia. Odetnijcie sie jednoczesnie od wszelkich dzwiekow z zewnatrz i wstrzymajcie na chwile oddech. Okaze sie wowczas, ze ten film jest w zasadzie tylko o marzeniu bycia z rodzina, co w naszych czasach dla wielu wydaje sie byc pozbawiona wartosci przelotna mysla. Dziekuje za uwage.