Tak jak w tytule - myślałam, że obejrzę słaby film z gumowymi efektami i masą krzyczących ludzi, a dostałam klimatyczny, dobry film ze świetną oprawą muzyczną.
Momentami faktycznie wydawał się śmieszny, ale to były sekundy. Poza tym ogląda się go z prawdziwym zainteresowaniem.
Jeśli chodzi o efekty, to jestem pod wrażeniem. Oczywiście widać jak bardzo są stare i jakimi technikami wykonane, ale to wszystko dodaje klimatu. Chyba można stwierdzić, że film postarzał się z godnością.
Aktorsko momentami kilka potknięć. Gdzieniegdzie zdarzył się uśmiechnięty na widok Godzilli statysta.
Natomiast muzyka idealnie dobrana w każdym stopniu. Scena ze śpiewem podczas oglądania obrazów zniszczonego Tokio - genialna. A wszystko to ukazane w czerni i bieli.