całkowicie zgadzam się z przedmówcą.
to jeden z 5 najlepszych filmów jakie oglądałem w kinie w tym roku (inne to: "Droga do Guantanamo", "Nostalgia" z Wietnamu, "Rozmowy w niedzielne popołudnie" z RPA i "Wielki Bazar" z Mozambiku".

Czyżby prezydent Komorowski? :)

:) zastanawiałam się czy tylko tylko mnie zabolała pisownia. ale pojawiają się zdania złożone, i ogólnie cała wypowiedź, w porównaniu z bełkotem, jaki często tu spotykam, jest w porządku, więc jakoś, z trudem, wybaczam te błędy ort.

a film? mam mieszane uczucia.

Ten "bul", "gluwne bohaterki" i "powruci nadzieja" jakoś tak mi się skojarzyły z naszym zacnym prezydentem :) Może jestem panna czepialska, ale nie toleruję błędów ortograficznych. No ale jest to wypowiedź z 2007r., a nie pamiętam, czy w tamtym czasie każdy posiadał "błędopodreślacz" w swojej przeglądarce :)

A film? Według mnie piękny w swojej prostocie i minimalizmie. Poruszający trywialne tematy życia codziennego (wycieczka córki, jej pierwsze miłości, relacje matka-córka). W każdej, z pozoru błahej drobnostce kryje się ta nieufność Esmy, niepewność, ale i próba poukładania sobie życia. Widzimy ból matki, ból kobiety, która nie radzi sobie z przeszłością (m.in. sceny, gdy nachalni panowie obmacują tę prostytutkę - jak niewiele trzeba, by powróciły bolesne wspomnienia). Jednocześnie główna bohaterka nie zatapia się w rozpaczy, tylko usiłuje żyć dalej, próbuje zaufać mężczyźnie. W scenie kulminacyjnej, gdy wyznaje córce prawdę mierzy się z przeszłością. A zakończenie, wyznania Esmy w miejscu, gdzie spotykały się poszkodowane panie? Rozliczenie się z samą sobą, pogodzenie się z rzeczywistością. Siła tego filmu jest właśnie w jego skromności i oszczędności.

http://mistrzowie.org/414705