Byłem dzisiaj w Gdyni w Domu Rzemiosła. Sala nabita tak, że wiele osób musiało stać (przez 160 minut, bo tyle trwa film). Cena 8 złotych - nikt mnie nie zmuszał do większych datków. Reżysera nie było - film zapowiadał jego syn. Film został odpalony z kompa na niezbyt dużym ekranie. Nagłośnienie ok - wszystko było słychać a dialogi zrozumiałe.
Sam film dobry. Moja ocena 6/10. Mimo, że długi i krzesło niewygodne, obejrzałem z zainteresowaniem i bez uczucia znużenia, dzięki sporej ilości scen akcji (potyczki, obławy, ataki na więzienia, budynek partii, napad na bank i pociąg, egzekucje, karanie kapusiów itp.).
Jak dla mnie, to film jest gotowy do wyświetlania w kinach. Poprawki, to jedynie kosmetyka, która i tak nie sprawi, że film będzie dużo lepszy, chyba że autor rzeczywiście go przytnie do 120 minut jak chcą producenci. Może by to filmowi wyszło na lepsze.
Zatrudnienie mniej ogranych aktorów, to z jednej strony dobry pomysł, gdyż nie mam ochoty oglądać w każdym filmie gęby Lindy, czy Więckiewicza (których zresztą lubię). Z drugiej jednak strony miałem duże problemy z rozpoznaniem postaci poszczególnych partyzantów, co było dodatkowo trudne przez ich podobne umundurowanie. Co mogło być zaletą stało się wadą. Taki problem można rozwiązać na dwa sposoby: albo stosować dużą ilość zbliżeń twarzy jak np w Locie nad kukułczym gniazdem, albo zatrudnia się aktorów o ciekawych facjatach jak np w Imieniu Róży. Z obu tych filmów pamiętam do dziś większość postaci.
Aktorzy grają poprawnie, lecz nie ma tu miejsca na wielkie kreacje. Mnie najbardziej podobał się szwarccharakter Wyszomirski w wykonaniu Piotra Nowaka. Muzyka, zdjęcia, scenografia i kostiumy w porządku.
Ciekawostką jest, że w jednej ze scen występuje znany reżyser dokumentalista Grzegorz Braun - poznałem go po głosie.
Sporo czytałem książek na temat żołnierzy wyklętych - większość z tych biografii to gotowy materiał na film. Dobrze, że powstała Historia Roja. To dobry początek. Ale czy będzie ciąg dalszy? Mam wątpliwości. Nie widzę przede wszystkim reżyserów (nie piszę tu o dokumentalistach, których kilku jest) zainteresowanych taką tematyką. Jerzy Zalewski ostatnio też zresztą kręcił głównie dokumenty.
Generalnie polecam. Po Hubalu to dla mnie nr 2 z tego typu tematyki.