Helen Rule i Robert Williams, zostali odkryci przez reżysera, kiedy ten obejrzał taśmę wideo ich końcowych występów w college'u. Był pod wrażeniem i ich zatrudnił. Końcowy scenariusz został napisany specjalnie dla nich.
Chłopiec od 'klapsu' wystąpił jako statysta w scenie w pubie.
Film kręcono w Truro, Falmouth, Penzance i St Ives (Anglia, Wielka Brytania).
Film kręcono nieprzerwanie przez 28 dni w lipcu i sierpniu 2001.
Pierwotnie film miał być kręcony we wrześniu 1999, ale finansowanie nie doszło do skutku i zostało przełożone na lato 2000 roku. Kolejny raz finansowanie nie doszło do skutku i kręcenie zostało odłożone do 2001 roku, kiedy to reżyser zdecydował się częściowo sfinansować film sam, z pomocą innego filmu finansowanego ze źródła w Kornwalii i wtedy wreszcie nakręcono film latem 2001. Premiera odbyła się rok później.
Podczas kręcenie filmu wiele rzeczy szło tak źle (problemy bumu, kamery, problemy z dźwiękiem), że producent spróbował odciążyć nastrój przez sprowadzenie kopii filmu Filmowy zawrót głowy Toma DiCillo i rozprowadzenie go wśród ekipy i obsady, pouczając ich, że to była "samopomoc" kierownicza do robienia filmu. Późniejszy reżyser Antal Kovacs odniósł się do Hwerow Hweg jak do żywego dowodu Filmowego zawrótu głowy.
W oryginalnym szkicu koniec filmu obejmował długą pogoń samochodową, z Jackiem łapiącym ostatecznie Becky na plaży, gwałcącym i mordującym ją, a potem wracającym samochodem w swoje pielesze, gdzie zbudował tajne sanktuarium. Niestety dzięki budżetowi i problemom z cenzurą końcowa scena została rozpisana na nowo. Scenę, gdzie Jack atakuje Becky, włączono w środku filmu, aby wytłumaczyć nienawiść Becky do Jacka.
Hwerow Hweg pierwotnie nie miał być filmem w języku kornwalijskim. Było kilka propozycji tytułu: ‘Kill The Bitch’, ‘Robert 4 Helen’ zanim został zatytułowany w języku angielskim jako „Bitter Sweet.”. Producenci zadecydowali tak dlatego, że kręcono go w Kornwalii, co było także związane z zainteresowaniem reżysera tym językiem.
Trzy główne postacie były wspomagane przez filmowego instruktora i instruktora języka kornwalijskiego. Kamerzysta chodził za nimi po skończonych zdjęciach, dokumentując ich postęp od studentów college'u do aktorów.
Byli dwaj chłopcy od 'klapsu', pierwszy później został zwolniony za nie pojawianie się na planie.
Statystom płacono 1 funta szterlinga.
Film miał premierę w Parlamencie Zjednoczonego Królestwa (Pałac Westminsterski) w Wielkiej Brytanii, co zdarzyło się po raz pierwszy w przypadku filmu pełnometrażowego.