choć chwilami miałem wrażenie, że oglądam jakiś komiks Franka Millera. Ida z tymi czarnymi wielkimi źrenicami wyglądała, jak jakiś wampir z horroru, albo jakby była naćpana. Ciekawie oddana atmosfera PRL-u, choć moim zdaniem bardziej przypominała lata 50-te niż 60-te. Lakoniczność dialogów i częste pauzy robią wrażenie i nastrój, ale w rzeczywistości ludzie raczej tak się nie zachowują.
No i ten dźwięk. Przy takiej dbałości reżysera o obrazek trudno zrozumieć czemu przez większość filmu aktorzy mamroczą swoje kwestie pod nosem, tak że trudno zrozumieć co mówią. Jak podkręciłem głośność, to z kolei pojawiająca się od czasu do czasu muzyka o mało nie rozsadzała głośników. Musiałem siedzieć z ręką na potencjometrze.
Czy film jest antypolski? Bo pokazuje, że jakiś chciwy chłop zabił Żydów, by przejąć ich majątek? Przecież wiadomo, że tak się zdarzało. Ale, zdaje się, że niektórzy uważają, że patriotyzm polega na przemilczaniu tego, co złe o własnym narodzie, a eksponowaniu jedynie zasług i wspaniałości. Gdyby film pokazywał jakim to strasznym potworem była ta Wolińska, a Polaków w roli męczenników, to dzisiejszy hejterzy oglądaliby z przyjemnością i byli zachwyceni. A tak, są w rozkroku- z jednej strony szansa na Oscara - czyli tak upragnione docenienie na Zachodzie, a z drugiej - niewybaczalne pokazanie Polaka w roli chciwego mordercy. Czysta ambiwalencja...