Mnie Ida nie zauroczyla. Ponoc film mozna zrobic na podstawie kazdej historii, jednak trzeba ja umiec jeszcze dobrze opowiedziec. W mojej opinii historia Idy byla opowiedziana bez wyrazu, bez emocji, szczegolnie przez tytulowa bohaterke. Gdyby nie kolejnosc zdarzen, to po samej ekspresji i grze Agaty Trzebuchowskiej, kompletnie nie wiedzialabym, co Ida mysli, co czuje, czego chce, co ja przeraza etc. Niewatpliwie mozna powiedziec ze Trzebuchowska jest mistrzynia opanowania, ktore jednak ujelo bardzo duzo tej historii. Ciotka Idy, bardzo dobrze odegrana.

Dla porownania warto zobaczyc Dekalog VIII Kieslowskiego, ktory opowiada podobna historie, ale mimo, ze film trwa tylko godzine to funduje znacznie bardziej doglebna analize psychologiczna swoich bohaterow. Mimo pozornego dystansu i chlodu jednej z glownych bohaterek, film jest nakrecony z wielka wrazliwoscia. Odbiorca czuje emocje kobiet, ich rozterki, ich niepewnosc i ciezar jaki dzwigaja na swoich ramionach. W przeciwienstwie do Dekalogu VIII, ja przy Idzie niestety nie wiele czulam.