Właściwie same plusy. Przemawia do mnie ten sposób narracji. Obrazem i dźwiękiem. Głęboko przemyślana historia i sposób jej przedstawienia.
Niesamowity klimat i prawda o tych ciężkich czasach. Latach wyborów, latach walki. Latach zimnych i szarych, bez kolorów, bez nadziei.

Cofamy się do czasów pionierskich, kiedy życie nie było łatwe. Każdy kawałek ziemi trzeba było wyrywać niemalże siłą. Upodlić się, by zostać już z tym stygmatem na całe pokolenia. Podoba mi się to samopoświęcenie obu bohaterek. Każdej na swój sposób. To w jaki sposób wyznaczają sobie autopokutę i jak ją spełniają. Krew ta bezpośrednia ('kiedy już będę plamą na ścianie, nie myśl o mnie źle') i ta symboliczna niedopowiedziana, ale przecież oczekiwana, na nieskalanej bieli pościeli. To poświęcenie dla lepszego jutra, aby sprawiedliwości stało się zadość. Ta symboliczna kara tego grabarza, który utytłany samowymierzający sobię karę. Ta symboliczna zamiana prokuratoro-sędziego w ofiarę i ofiary w kata. Dreszcze.

Czasów w których godność człowieka narażona była na przeciwności losu. Film pokazuje tworzenie się pewnego etosu. Wykrawanie kawałek po kawałku z bryły granitu silnego, świadomego i nowoczesnego człowieka. Melomana nawet po trochu.

Podoba mi się baśniowa walka klasycznego piękna brzmienia muzyki poważnej ze zgniłą dekadencką kakafonią muzyki nazwijmy ją popularną.
Zresztą dokładnie widać jakie wywołuje ona poruszenie wśród jej słuchaczy i kim są właściwie ci ludzie. Pijacy, degeneraci i zboczeńcy.

Z przykrością muszą napisać, że niestety zaskakujący jest koniec. Myślałem , że tytułowa Ida zostanie działaczką ZMP, może nawet zastąpi ciotkę w jakiś nadprzyrodzony sposób. Zacznie współtworzyć Nową Polską Drogę do Socjalizmu. Rozniesie, zgniłe i wszeteczne popłuczyny dawnych zabobonów. Chyba, że Ida ma zniszczyć od środka ten zardzewiały system.

Cieszy mnie, że jest to POLSKI kandydat do Oskara. Takich filmów oczekujemy.
Niech powstanie trylogia Pokłosie - Ida - ???

Przypominam czytanie wszystkich tomów dzieł Lenina w każdy wtorek od 12 do 23. Z przerwą na lunch. Catering oczywiście z kuchni koszernej.