Już od dawna z takim trudem nie zabierałem się za pisanie komentarza do filmu;-) Mam masę mieszanych uczuć wciąż przytłumionych przez latające ludzkie kotlety skrojone ciężkim kalibrem rambowskich armat. W tym miejscu jednak, co by nie mówić, naturalizm "Johna Rambo" przemówił do mnie nie tyle jako zabieg na potrzeby brutalnego kina akcji, lecz wykorzystanie możliwości technicznych dzisiejszej kinematografii dla ukazania prawdziwego okrucieństwa wojny. Przywołanie sugestywności "Szeregowca Ryana" może nie jest całkiem na miejscu ale myślę, że podobne intencje miał Stallone-reżyser. Ponadto chodzi również o pewną wiarygodność, gdzie wspomniany ciężki kaliber czyni zupełnie gorsze spustoszenie w ludzkim organiźmie niż przykładowo AK-47.... itd. Co do strony fabularnej - nie sposób nie przywołać z kolei ostatniej odsłony Rocky'ego. Uważam, że o ile wskrzeszenie boksera było całkiem sympatyczne i budziło ciepłe nostalgiczne uczucia, o tyle wskrzeszenie jednoosobowej armii już takie miłe i proste w odbiorze nie jest. Myślę, że część III Rambo wyczerpała wątki moralizatorskie i aspekty psychologiczne tej postaci. Głowne przesłanie czwórki - stary ale jary, nic poza tym. Postać wtórna aż do bólu za to rozpierducha przedniej jakości i nawet ze wspomnianym uzasadnieniem;-)