Gdy usłyszałem o tym, że zabierają się za kontynuację Jokera, byłem zachwycony. Później, gdy gruchnęła wiadomość, że to ma być musical, to nabrałem wątpliwości. Jednak pierwszy zwiastun uspokoił mnie. Nietypowe rozwiązanie gatunkowe, w tym przypadku, wydawało mi się dobrym posunięciem.

Jestem świeżo po seansie i mogę śmiało powiedzieć, że Phoenix po raz kolejny stanął na wysokości zadania i zagrał świetnie. Lady Gaga nie powalała, ale nie można powiedzieć, żeby grała źle, czy w ogóle do roli nie pasowała. Większość filmu jest na bardzo dobrym poziomie. Oczywiście można było trochę skrócić, żeby zwiększyć tempo akcji, ale to już raczej zależy od indywidualnych preferencji. Niestety końcówka bardzo rozczarowuje. Od sceny z mowami końcowymi, film był najwyżej średni. Kompletnie nie rozumiem, dlaczego nagle Joker załamał się. Początkowo myślałem, że to jakaś jego gra, ale niestety tak nie było. Dalsza scena z wybuchem w zasadzie była niepotrzebna. A ostatnie sceny w więzieniu, chyba miały na celu definitywne zakończenie przygody tej ekipy z uniwersum. Szkoda, że wybrali tak nudną formę pożegnania.

Według mnie mogliby śmiało dodać tam dodatkową postać, której losy pokazywałby postępujący rozkład i anarchizację w mieście. W mowie końcowej Joker powinien być Jokerem, dostałby karę śmierci i wtedy jego zwolennicy mogliby go odbić z sądu. Wolałbym, żeby zakończyli film, gdy Joker zaczyna szaleć w mieście i w ostatniej scenie mogliby nawet nawiązać do postaci Batmana. Nie byłoby to wybitne, zaskakujące rozwiązanie, ale wydaje mi się, że bardziej pasowałoby do klimatu.

Ostatecznie wystawiłem filmowi 7. Pierwsza część na pewno jeszcze nieraz obejrzę, ale pewnie do dwójki nie będę tak często wracał.