Nie jestem w stanie jednoznacznie stwierdzić, co czuję po wyjściu z kina. Z jednej strony mam niedosyt, wrażenie zwyczajnych dziur w scenariuszu, nie wiem, w którą stronę "poszedł" I miał pójść ten film.
Z drugiej... A może o to właśnie chodzi... to film o szaleńcu, wariatce i ogromnym smutku, szczególnie społeczeństwa, które ma takich idoli, na jakich zasługuje świat. Joker szukał odrobiny koloru w rozpaczy. Świetna była np. scena z kolorowymi parasolkami, które tak naprawdę były czarne i byliśmy w więzieniu...
Te parasolki nakręciły mnie w tym kinie dajac nadzieję na więcej, ale więcej takich scen nie było ,;)
Jak nie lubię musicali tak tu chyba wszystko się obroniło. Jak inaczej pokazać świat fantazji. No i głos Lady Gagi dodatkowo uprzyjemnial te muzyczne wkręty.

Jestem zawiedziona doborem aktora do prokuratora - Denta. Po Mrocznym Rycerzu na wszystkie postaci będę patrzeć trochę inaczej więc taki wybór (a rozumiem co autor miał na mysli) nie przekonuje mnie...


Więc ostatecznie nie wiem, co myśleć i chyba właśnie tak miało być. Wychodzenie z kina z otwartą opadającą szczęką jest trochę banałem, którego zaczynamy oczekiwać oglądać kilka filmów w tygodniu.

Nieoczywistość to w przypadku tego filmu ogromną pochwala.