Niezły horror, ale to już nie to samo co wszystkie poprzednie części Ju-On (telewizyjne i kinowe). Oczywiście klimat znowu jest przesączony niesamowitą dawką niepewności, aurą tajemniczości i niedopowiedzenia. To zawsze było atutem serii Ju-On. W strukturze filmu nic się nie zmieniło - znowu mamy kilka epizodów, przedstawiających wątki kolejnych osób, których otacza klątwa. Sam początek może się podobać, gdyż od samego początku mamy niesamowite kreowanie atmosfery grozy, nie możemy być pewni ani jednego momentu, gdyż wiemy, że za chwilę coś się stanie. Jednak takich scen jest mniej niż w poprzednich częściach. Rodzina Saekich z synem Toshio przerażała na pewno bardziej niż staruszka, trzymająca w rękach piłkę do koszykówki. Ponadto w filmie czuć to ogarniające bohaterów szaleństwo. Dużo elementów surrealistycznych, wykonanych jednak w dobrym stylu i z dobrą wyobraźnią. Ponadto wrażenie robi sekwencja morderstw w końcówce filmu, zrealizowana w świetnym stylu i przerażająca swoją okrutnością. Trzeba jednak przyznać, że w filmie można się pogubić, po raz kolejny przez nie ułożoną chronologicznie fabułę, a także przez rozłożenie scen w różnych przestrzeniach czasowych. Finał może się jednak podobać. Moja ocena: 6/10.