Film jest naprawdę świetnie zagrany i nakręcony, a do tego oparty na ciekawej fabule. Nie rozumiem całego szumu i oburzenia wokół tej historii. Brown, jak każdy pisarz, ma prawo do czegoś, co określane jest od wieków jako "licentia poetica". Wiadomo, że jest to czysta fikcja, która nawet nie pretenduje do miana prawdy, a antypropaganda w wykonaniu najwyższych urzędników Kościoła, wysoko postawionych notablów i dostojników oraz, czego nie mogę zrozumieć, krytyków filmowych (w Polsce chyba jednogłośnie postanowili nie pozostawić na "Kodzie..." suchej nitki) jedynie dodała smaczku i dreszczyku emocji premierze, przyczyniając się zapewne do sukcesu kasowego. Ja, choć uważam się za katolika i osobę czynnie uczestniczącą w życiu swojego Kościoła, nie znalazłem w tym filmie treści, które jakoś szczególnie uraziły by moje uczucia religijne (a propos sam będąc dzieckiem wielkortnie zastanwiałem się, czemu Jezus nie miał żony i dzieci). Po prostu od początku do końca potraktowałem ten film jak każdy inny tego typu i świetnie się bawiłem w kinie. Polecam!