Nie czytałem książki - o "rewelacjach" kodu nie wiele slyszalem...

Ale o filmie:
+ Tom Hanks - Miło się ogląda takiego formatu aktora na ekranie, nawet jak jest tłem do pościgów
+ Dość zwarta akcja jeśli brać pod uwagę filmy z serii senac. i typu szklana pułapka, świetnie trzyma się wzorcowego scenariusza hollywodzkiego co dla kogoś oglądającego dużo pozycji, jest prawdziwą zabawą w nieomylność zgadując co teraz się stanie (nie znając wcześniej historii)
+Wręcz wzorcowy scenariusz dla marketingowców, PR managerów których bawią obserwacje, jaką historię poruszyć i gdzie uderzyć żeby się sprzedało
+ Klimat tajemnicy dość płytki i napompowany, co rozbawia do łez przyjmując miano groteski

- Amelia która chyba stała się więźniem Amelii i nie pokazuje nic od tamtego czasu ciekawego, a szkoda bo wybitnej urody,
- Sentymentalizm i banał w końcówce i rozwiązaniu historii, Nie znając fabuły zgadłem że "Amelia" jest potomkiem Jezusa, banalne
- Za dużo pościgów, po 2 godzinie już nie wiedziałem który kościół albo muzeum plądrują nasi bohaterowie, ogolnie nuda

Jeszcze mógł bym wymieniać ale chyba nie warto...

Podsumowując, oglądam ogromne ilości filmów, dlatego historia zobrazowana w tym tytule była dla mnie zbyt, hmm płytka i niewiarygodna. Takie indiana Jones tylko bardziej teologicznie i tak właśnie odebrałem ten film jak kolejną część Indiego:)

A przyznam że Oldboy (koreański) i historia tam opowiedziana zrobił na mnie wrażenie, Kod leonarda to opowieść dla dzieci w każdym wieku ku uciesze producentów.

Na brawa zasługuje otoczka i dyskusje na temat filmu, ale czy warto wogóle dyskutować na temat konfrontacji fikcji z historią? To tak jak by sie psychiatra spotkał z parapsychologiem, jeden widzi shizofrenię inny widzi ducha.

Pozdr:)