Leolo, dojrzewający wrażliwy nastolatek, mieszka wraz ze swą ekscentryczną rodziną w rozpadającej się ruderze na obrzeżach Montrealu. Jego dziadek jest lubieżnym starcem, ojciec spędza całe godziny w ubikacji, zaś dwie siostry z dnia na dzień tracą kontakt z rzeczywistością, by ostatecznie znaleźć się w zakładzie zamkniętym. Jedyną ostoją jest dla chłopca matka. Samotny Leolo ucieka w świat fantazji, wyobrażając sobie, że jego prawdziwym ojcem jest sycylijski chłop, który zapłodnił matkę dzięki spermie w importowanych pomidorach.

Na przedmieściu Montrealu, gdzie króluje bieda, głupota i szaleństwo, wyrasta Leolo, chłopiec pełen wyobraźni. Jego ojciec ma obsesję wypróżnień, dziadek jest lubieżnym starcem, a siostry pacjentkami zakładu psychiatrycznego. Chłopiec odpływa w krainę poezji i marzeń. Święcie wierzy, że jego ojcem był sycylijski chłop, którego nasienie przewiezione w importowanych pomidorach zapłodniło jego matkę... Jak poeci baroku, Lauzon łączy to co płytkie z tym co najwznioślejsze, groteskę przemienia w lirykę. Powstaje poemat na cześć potęgi wyobraźni, hołd złożony ludzkiej zdolności do transcendencji. Lauzon rzuca spojrzenie w najmroczniejsze obszary egzystencji, śledzi najwstydliwsze ścieżki człowieka. Jakże żałosna jest ludzka fauna, lecz jak znajoma zarazem. Ten ogromnie drastyczny chwilami film promieniuje ciepłem i humorem, a obrazy okrucieństwa nigdy nie są celem samym w sobie. Lauzon czerpie z nich świetlistą poezję i wszystkie odcienie wzruszeń.