Niemalże tak jak Państwo i stojąca za nim wszechpotężna machina gospodarczo-polityczna. Zwiagincew spogląda krytycznym okiem na współczesną Rosję: jej obraz, jaki wyłania się z "Lewiatana" jest zdecydowanie niewesoły, choć, na dobrą sprawę, podobną historię można by równie dobrze przedstawić w polskich realiach. Wbrew pozorom jest to bowiem przypowieść o charakterze uniwersalnym, podparta biblijnymi odniesieniami (które skądinąd wydają mi się najsłabszym elementem filmu, bo zahaczają o banał i pretensjonalność). Twórca "Powrotu" w równym stopniu obnaża ciemne interesy polityków, jak i pełną hipokryzji bierność Kościoła Prawosławnego, dając do zrozumienia, że "rząd dusz" stał się w równej mierze skorumpowany, co prawo świeckie. Konkretne, wyraziste, chwytające "za jaja" kino na światowym poziomie. Może Polakom też przydałby się taki Putin u steru, żeby wreszcie zaczęli kręcić filmy, które da się oglądać?