Powyższy post jest chyba najlepszą odpowiedzią na pytanie dlaczego w naszym kraju kręci się tylko głupawe komedyjki w stylu Lejdis. Niestety najszersze rzesze widowni oczekują takich "dzieł" bo one są adekwatne do ich wymagań i potrzeb. Ja przyjąłem dzieło Krzystka jako światełko w ciemnym tunelu polskiego kina. Może w końcu nasi twórcy przestaną z kręceniem co roku nowego filmu według tego samego scenariusza. Po części rozumiem przedmówczynie - nie rozumiejąc istoty stosunków polsko-radzieckich nie potrafi ona zrozumieć wielu aspektów tego filmu /uprzedzając zarzuty - nie mam 50 lat tylko 29/. I tylko żal mi biednego Muncha bo jego krzyk z avataru powyżej niezbyt komponuje się z poziomem intelektualnym umieszczonego nieopodal postu.

Zastanawiam się, dlaczego na filmwebie wymiana odmiennych opinii często odbywa się w lekceważącym i obraźliwym tonie, i to po częstokroć ze strony tych, którzy o swoim intelekcie (więc też - co za tym w moim pojęciu iść powinno - ogólnej ogładzie) mają dość wysokie mniemanie. Mniejsza jednak z tym, wróćmy do tematu...
Lizardking zdaje się rozpatrywać kwestię gustów filmowych jako czarno-białą, obiektywną i łatwo wymierną, jakby umieszczając filmy typu Lejdis oraz Małą Moskwę na dwóch przeciwległych biegunach: podoba ci się Mała Moskwa = lubisz "ambitne" kino = gardzisz Lejdis vs nie podoba ci się Mała Moskwa = lubisz "nieambitne" kino = gustujesz w filmach typu Lejdis. Otóż ja nawet nie widziałam Lejdis i nie śpieszy mi się do tego, a jednak Mała Moskwa nie tylko mi się nie spodobała, lecz wręcz wzbudziła niesmak - bo jeśli filmy typu Lejdis są mi po prostu obojętne, to odczuwam wręcz odrazę wobec filmów silących się na "ambitne", "glębokie" i jakimi tam jeszcze wyświechtanymi epitetami określane, a do takich zaliczam Małą Moskwę.. Tym silniejsza jest ta niechęć, że film ten jako najsilniejszy (jeśli nie jedyny) argument na swoją korzyść ma właśnie wyżej wspomniane realia historyczne - bo cóż to za "dzieło", którego twórca nie znajdują lepszego pretekstu dla ukazania owych realiów, jak tylko miałką, banalną historię miłosną? Co gorsza, nie ma wyczucia i taktu na tyle, by ukazać tę historię taką jaka jest, po prostu, bo to być może uratowałoby ten film przed tanią pretensjonalnością, w jaką ostatecznie popadł, siląc się na melodramatyczny rozmach na miarę "Anny Kareniny". To mnie w tym filmie drażni najbardziej - aspiracje, których nie spełnił. Krzystek mierzył wysoko, więc, owszem, światełko w tunelu było. Ale, jak to zwykle bywa, okazało się, że to nadjeżdżający pociąg.

Masz rację nic nie zrozumiałaś "blondynko". Zapoznaj się z historią własnego narodu, dojrzej i oglądnij jeszcze raz....
Pozdrawiam :)

Jak dla mnie to tło historyczne i realia życia w Legnicy zostały pokazane wiarygodnie, ale wątek romansowy mnie nie przekonał. Bo miał być to film o wielkiej miłości, a tutaj wyglądało to tak jakby głównych bohaterów połączyło jedynie pożądanie, które oni pomylili z miłością.
Ale ze względu na wartość historyczną tego filmu, uważam że jest on wart obejrzenia.

a czym jest niby miłość ???