Do połowy jest ok. Poznajemy postacie, zawiązuje się akcja, dajemy się porwać klimatowi i czekamy na dalszy rozwój zdarzeń. Potem przestój...nudnawe, niewiele nowego wnoszące sceny, ale można to wybaczyć, bo napięcie zaczyna wzrastać, więc niecierpliwie czekamy na wielki finał...i niestety się go nie doczekujemy.
Nie podobał mi się ten film. Im dłużej o nim myślę tym bardziej utwierdzam się w tym przekonaniu. Postacie mnie nie przekonały, a zakończenie jest banalne. Twórcy pokazują nam dwójkę nieszczęśliwych ludzi, którzy razem odnajdują radość z życia. Przez 3/4 filmu przekonują, że mimo moralnych i formalnych przeszkód, mogą żyć razem i być szczęśliwi. A na koniec pod wpływem zupełnie codziennych i zwyczajnych zdarzeń, bohaterowie doznają szoku i postanawiają wrócić do swoich nieszczęśliwych żywotów. Spodziewałem się, że taką decyzję wymusi na nich jakieś tragiczne/mocne wydarzenie - ktoś uderzy młotkiem w ich sumienia, a tu nic z tego. Główny wątek filmu wg mnie jest płytki i nieciekawy.
Z dużo większą przyjemnością śledziłem losy bohaterów drugoplanowych - byłego policjanta i szykanowanego byłego więźnia. Te postacie wg mnie były dużo lepiej przedstawione, nakreślone, dużo głębsze. Przeżywały swoje niemałe dramaty i przeważnie ponosiły porażki. Tu brawa dla aktorów - wywiązali się wzorowo z powierzonego im zadania.
Generalnie filmu nie polecam. Pierwszy raz od dłuższego czasu zdarzyło mi się ziewać w kinie. Wątek główny do bani, jedynie wątki poboczne są warte uwagi.