Nie oceniłbym aż tak słabo, ale tak naprawdę masz rację. Temat trudny i mógłby być podstawą dobrego filmu. To dzieło jednak jest typowo po taniości. Jest nudno, rozwlekle po łepkach. Finał trochę przyspiesza, za to brak w nim ładu i składu. Szkoda bo można by poprowadzić ciekawą opowieść. A tu mamy kolejne ciosy jakie spadają na dziewczynę i nic poza tym.

PS. TVP to finansowało ? Ich też chyba znudził scenariusz i nie doczytali o czym to jest.

Na wyższą ocenę nie zasługuje i tak byłem łaskawym- to moja opinia. Fakt, że TVP mial w tym udział świadczy samo jest sobie. ..Dla osoby która interesuję się muzyka elektroniczna ten film nie oddaje nic prawdziwego. Smutne lecz prawdziwe.

Mateusz jesteś zwykłym jełopą, bez współczucia... nnie wiem ile masz teraz lat i jak wszyscy dookoła cię wspierali... ale dziewczyna doznała HIPER traumy i ma 20 lat... to kur, kretynem trzeba być jak ty, albo poprostu zimnym CHUJEM !

...nie chodzi o sam film i jego fantastyczność sceniczną... SYTUACJA osoby została jasno przedswaiona... jednym słowem idzie się załamać to co przeżywa ta dziewczyna...

Miło mi słyszeć te wszystkie wyzwiska. Odnosiłem się do świata muzyki elektronicznej, że jego przedstawienie nie było prawdziwe, a nie do sytuacji kobiety z traumą. Myślę też, że obraz traumy dało się przedstawić lepiej. Film nie oddaje w stu procentach ani opowieści o osobie z trauma oraz DJ'ki.

W trakcie oglądania filmu stawiałam pytania, jak większość oceniających: WTF, co tu tyle niedopowiedzeń? brak wyrazistości itp. Ale dotarło do mnie, że tak jak focus był przede wszystkim na niemą Magdalenę tak my odbiorcy powinniśmy zajrzeć głębiej w jej reakcje, decyzje i stan, a nikogo innego w tym przypadku. Dla mnie ten film jest iście psychologiczny, ale nie taki jak się przyzwyczailiśmy zwykle oglądać, czyli z odpowiedziami na pytania o motywy wszystkich poszczególnych postaci. Tu postać główna doświadczyła traumy w przeszłości i film pokazuje, co się dzieje z człowiekiem, kiedy ją wypiera. I mamy, co się dzieje - i tak cię dogoni, gdy nie chcesz jej dotknąć, przeżywać, mówić o niej do tego stopnia, że tracisz mowę. To nie film o tym, żeby się wzruszyć ale myślę, żeby się w**wić w jej imieniu, bo ona sobie nie radzi. No cóż ale w końcu się udało.