Trudno aby przewidywalna cepelia porywała ludzi myślących.

Dziwi mnie trochę, że Hilary Swank zagrała w tak przeciętnym filmie. Może i idea jest słuszna i samo zwrócenie uwagi na problem natomiast z realizacją jest gorzej. Film nazwałabym naiwnym. Marta stwierdza, że najlepsze co może być dla jej syna to wyjazd z USA i przeżycie przygody. A że jest niedouczona wybiera najbezpieczniejsze miejsce na świecie (zaraz po Bliskim Wschodzie) i jedzie do Afryki, gdzie szaleją choroby tropikalne. Jest z dzieckiem w obcym kraju, obcej kulturze i klimacie i ignoruje przez 3 DNI gorączkę u syna, dreszcze, zimne poty i wymioty. Od lat nie rozmawiała z ojcem, wyrzucała mu że nie interesował się ani nią ani rodziną, po czym idzie do niego a on z uśmiechem na twarzy załatwia jej wystąpienie przed EKSPERCKĄ Komisją Senacką. Dodatkowo pamiętna wypowiedź: "przecież nie pozwę komara" co mnie osobiście utwierdziło w przekonaniu, że film był robiony z myślą o bardzo... nieświadomych odbiorcach. No i na koniec takie typowo amerykańskie zagranie żeby wzruszyć widza w postaci ułożenia na stole kilkudziesięciu (może kilkuset dzieci) i stwierdzenie, że wszystkie już nie żyją bo zabiła ich malaria. Wyraźnie było powiedziane, że w czasie gdy Mary była w tym ośrodku (kilka miesięcy) zmarło 2 dzieci. Wyjechała do Marty i pach- od razu 300 dzieci zmarło w przeciągu tygodnia. No ludzie... Malaria to dramat ale jak już chcecie o niej opowiadać w celu innym niż zbijanie kasy to chociaż róbcie to z głową.

Ja przelaczylam na inny kanał w momencie wzruszajacyxh piosenek na pogrzebie syna. Za bardzo ckliwe. Wzruszające ale jakoś mnie strasznie wkurzyla nieodpowiedzialnosc matki, której syn w obcym kraju przez 3 dni ma objawy nieznanej choroby i ona nic z tym nie robi. Serio? Grypa w tropikach? Zbyt naiwne by oglądać