Moim skromnym zdaniem, świeżo po seansie, most był łącznikiem między tym zamkniętym, wyizolowanym światem, "małym dworkiem", a "wsią" lub jak kto woli "ludźmi".
Był też drogą Justine do normalności. Mostem łączącym jej "chorobę" z rzeczywistością, który trudno było jej przekroczyć.
W tych scenach, kiedy to koń Justin nie chciał przez niego przejść, zwierzak Claire cwałował po nim raźnie i ochoczo. Justin w tym momencie pogrążała się w swojej "depresji". Osłabiał ją strach przed "czymś". W scenie kiedy to starsza siostra chciał uciec do wsi wózkiem golfowym, strach tym razem zatrzymał ją.

Jakoś tak mi się wydaje, że w tym wypadku, zamknięci w "domu wariatów", pogrążeni w swoim strachu, chorobie czy Bóg wie czym jeszcze, ciężko nam wrócić "do normalności po drugiej stronie". A kiedy bardzo chcemy wtedy i rzeczy martwe zdają się kipieć złośliwością....

Ot co....