Mgła to jedno z jego średnich osiągnięć. Pierwsza połowa filmu trochę się zestarzała, z lekka przynudza, a nie najlepsze aktorstwo powoduje mało ciekawe wątki poboczne np. z romansem Elizabeth. Akcja nieco mozolnie się rozkręca, ale jest tajemniczo i coś wisi w powietrzu. Klimat jest niesamowity, ale tego właśnie oczekuje się od filmów Carpentera. Muzyka to największy plus tego filmu - kolejny geniusz reżysera, który sam skomponował ścieżkę dźwiękową. Melodia jest niepokojąca, elektroniczna i wpada w ucho. Efekty specjalne są bardzo dobre, nawet teraz po tylu latach nie można się do nich doczepić. Te ujęcia z mgłą i ukrytymi w niej duchami są niesamowite i pozostaną na długo w pamięci. Szkoda tylko, że tak na krótko się pojawia ta mgła i mało sceny z duchami...Niemniej jednak film wart obejrzenia. W 2005 zdaje się powstało remake i uwaga - mogło być lepsze niż oryginał, ale niestety ponownie twórcy wszystko spłycili i skopali. W nową wersję wpleciono wiele ciekawszych pomysłów (np. do miasteczka przybywa dziewczyna głównego bohatera, a nie nieznajoma jak w oryginale - tam było to mało wiarygodne), ładniejsze były zdjęcia i akcja była dynamiczniejsza, szybciej się rozkręcała, ale gdy ekran zalała CGI mgła to wszystko szlag trafił. A klimat, który początkowo nawet był momentalnie prysnął i film skończył się tak beznadziejnie jak wszystkie współczesne produkcje.