Jeden z niewielu fimow, podczas ktorych co jakis czas musze sie "uszczypnac" zeby przypomniec sobie ze to co widze to "tylko" charakteryzacja. Final filmu - absolutna klasyka kina, nie tylko spod herbu wyrwanej watroby. Do tego doskonala alegoria nieuleczalnej choroby [do wyboru do koloru AIDS, rak, IBS, czy co kto woli], widzianej oczami bezradnego towarzysza. Rzygac mi sie chce jak slysze opinie ze to tylko "film do obrzydzania" ;)

Nie wiem czy się zestarzał , nie oglądałem go w ciągu ostatnich 20 lat, ale wywarł na mnie tak ogromne wrażenie, że do teraz pamiętam wiele scen pomimo upływu dziesiątek lat i obejrzenia tysięcy filmów. Jednym słowem efekt thrillera SF czy też horroru został w pełni osiągnięty. Produkcja REWELACYJNA czyli 9/10

ja dziś sobie przypomniałam ten film, bo gdzieś mi mignął w telewizji, i chciałam się w pełni zgodzić - sceny, które utknęły mi tak w pamięci, że dopiero w trakcie oglądania dzisiaj tego filmu ponownie po jakiś dobrych 15-20 latach od pierwszego razu, zorientowałam się, że to sceny właśnie z tego filmu! coś niesamowitego, całe życie zastanawiałam się skąd w mojej głowie scena łamanej ręki i rozrywanej skóry :D dziś to się wyjaśniło