Po prostu przyzwoita zabawa w Agathę Christie. Tyle, że niestety Johnson to wszystko uszył nićmi zbyt grubymi i mam wrażenie, że koniec końców wyszła z tego głównie pozerka.

"The Last Jedi" jak wielu też nie lubię, a poprzednich filmów gościa nie znam, więc pomimo że na zwiastuny moją reakcją było wzruszenie ramion, to po tych nagle entuzjastycznych recenzjach uznałem, że wypadałoby dać Johnsonowi szansę. No i cóż... widać, że Johnson miał niezły fun tworząc tą intrygę, ale niestety jego scenopisarskie ego czasami przekraczało przyzwoity rozmiar.

Scenariusz? No, intryga całkiem fajna, ale czy jakaś niesamowicie fascynująca była dla mnie? Jakoś bym nie przesadzał... Poza tym z trzy razy przewidziałem do czego dany moment doprowadzi (choćby ten liścik Plummera do Lee Curtis z pierwszych scen). Żarty? Kilka razy uniosłem brwi, reszta z kolei tak wyraźnie nachalna, jakby Johnson chciał się pewnej grupie odbiorców przypodobać. Aktorzy? Craig fajnie się luzuje, urok osobisty Armas dobrze wykorzystany, Evans coś tam fajnego od siebie pokaże, ale z kolei Ci oczekujący na spadek? Shanon? Lee Curtis? Collette? Kompletne marnotrastwo takich aktorów, którzy miałem wrażenie, że głównie siedzą sobie w pomieszczeniu i się oburzają.

Obok "Bożego Ciała" najbardziej przeceniany film 2019, z kolei Rian Johnson dołącza do osobistego panteonu najbardziej przehajpowanych przez krytykę twórców XXI wieku... przynajmniej do momentu nadrobienia "Bricka".