„Nagasaki burabura-bushi” jest adaptacją powieści Rei Nakanishimy o tym samym tytule,
luźno opierającej się na życiu gejszy Aihachi z Nagasaki.

Aihachi, jako dziecko została sprzedana do domu gejsz w Nagasaki, gdzie zyskała sławę
dzięki swoim umiejętnościom gry na shamisen’ie. Nigdy nie zapomniała jednak o biedzie jaką
doświadczała jako dziecko i hojnie wspomagała dzieci z biednych rodzin. W 1931 roku Aihachi
nagrała płytę, na której znalazły się tradycyjne japońskie piosenki z okresu Edo.

Film skupia się na relacjach Aihachi z historykiem Daigoro Shiranui'm.