Film ocenia się tak, jak się to czuje, a nie dorabia się do niego ideologię.

Nie podobał się, a dałaś 7. Chodzi Ci o to, że nie spełnił oczekiwań? Myślę, że aby móc ocenić ten film właściwie trzeba obejrzeć drugą część. Przynajmniej dla mnie w filmach zakończenie jest praktycznie najważniejsze, a po obejrzeniu pierwszej części czuję jakbym skończyła w połowie. Również mam wrażenie, że film jest nieco przeintelektualizowany, ale nie myślałam o tym, że to celowy zabieg... Ciekawe spojrzenie, ale łatwiej będzie mi się do tego odnieść po obejrzeniu drugiej części :)

Ja dziś już obejrzałam drugą część. I rzeczywiście nie da się rozmawiać o Nimfomance nie oglądając całości, ponieważ film urywa się dokładnie w połowie I części. Moim zdaniem również jest przeintelektualizowany, niektóre sceny na siłę były tłumaczone książkową logiką, a były najzwyczajniej chore ( i takie powinny być, gdyż nimfomania jest chorobą i to co robiła nie potrzebnie było artystycznie oplatane w metafory wędkarstwa, drzew, religii ) Mimo, że film jest na prawdę " trudny " i prawdopodobnie nie wrócę już do niego, to moim zdaniem był wart każdej minuty. I zdobywa u mnie ogromny plus za zakończenie Obawiałam się,że reżyser próbując stworzyć wieńczące zakończenie stanowczo przedobrzy i wyjdzie najzwyczajniej tandetnie, tak całkiem mi przypasowało ( oczywiście każdy będzie miał na ten temat osobistą opinię )