Ten film opowiada przede wszystkim o samotności, próbie znalezienia własnej drogi, poczucia tego że się żyję.
Bohaterka cały czas snuje się przez życie, nie potrafi poczuć, odkryć prawdziwego ŻYCIA, poczucia spełnienia, każdy z nas szuka go gdzieś indziej, i tak mi się zdaje że próbując, starając się za wszelką cenę wydobyć je, większości z nas ŻYCIE umyka. Każdy kieruje swoje potrzeby w inne strony, pragniemy różnych rzeczy, ludzi, miejsc, przedmiotów, zachowań ect.
Zastanawiam się dlaczego tak łatwo wydajemy sądy, uprzedzamy się do innych, większość oceniających, ogladających film widzi bohaterkę w złym, szarym świetle. Ale dlaczego? Dlatego że jak każdy z nas czegoś poszukuje, pragnie czegoś więcej od życia, niż paru odcieni szarości?