Około dziesięciominutowy obraz Zivko Nikolica przedstawiający osła napędzającego studnię. Mimo że słońce praży, a wody obok jest pod dostatkiem, zwierzę nie ma do niej dostępu, by zaspokoić swoje pragnienie. I tak do momentu aż nie ma już więcej siły iść. Ostatecznie ląduje na kamienistej wyspie otoczonej morzem. W ten symboliczny sposób autor zapewne chciał uświadomić widzom pewne prawdy związane z naszym, ludzkim życiem. Pogoń za niedoścignionym szczęściem, obłudę, nierówność czy ogólnie ujmując bezsens życia. Kwestia interpretacji jest jednak otwarta.