różnica klas + słodkie sceny retro + upływ czasu = wyciskacz łez. proste? nie aż tak
Film to taka umowa że widz daje się wciągnąć i oszukać wierząc w to, co dzieje się na ekranie. Wyższym poziomem jest wywołanie u widza wzruszenia. Co jest do tego potrzebne? wyczucie smaku
W "Pamiętniku" reżyser stosuje melodramatyczną spinę. Nie czaruje nas tylko idzie na łatwiznę jakby mówił "na końcu macie płakać". Kolejne sceny to tanie sprawdzone zagrywki, tańce na ulicy, chroby, czas. Już w pierwszych minutach wiemy co się święci. To jakby zaprosić dziewczynę na romantyczny piknik i przyjść w spodniach z kieszeni których wysypują się kondomy i wypada żel intymny. Słabe, co? Tak jak ten film
Patrząc jednak na oceny wielu z nas lubi takie zupki chińskie.