Żywiołem filmu Mehdiego Imani Shahmiriego jest opowieść. Opowieść, którą snuje główna bohaterka, staruszka Keshvar Jafari, przeplatając ją wątkami misternego dywanu powstającego w jej rękach. To opowieść o wietrze, bezkresnych łąkach i górach Iranu. To opowieść o przywiązaniu do miejsca i tradycji, pośród których są obyczaje starsze od islamu. Impresyjny charakter tego poetyckiego dokumentu daje wgląd w niezwykłą topografię ulokowanej u podnóża gór wioski, której uliczki zostały wykute w skale. Przede wszystkim jednak jest hołdem dla Keshvar, która w pracę nad kolorowymi dywanami wkłada całe serce.