Trudno się z Tobą nie zgodzić. Podkreśliłbym zwłaszcza oryginalność w ukazaniu sylwetek bohaterów. W moim mniemaniu jest ona wypracowana momentami skrajnym minimalizmem użytych środków. Każde wypowiedzane słowo czy wykonany gest wydają się być głęboko przemyślane. Wszędobylski realizm aż krzyczy, nie na tyle jednak, by przygnębiać. Oszczędna forma pozwala na refleksję, a otwarte zakończenie nie pozwala pozostawić tej historii bez dopowiedzenia dalszego jej biegu...

Polecam, tym bardziej, że film nie jest szeroko znany.