Jest w tym filmie jakieś szaleństwo, jakaś potęga żywiołów, jakaś tajemnica - które uwodzą. Ten obraz pełen jest niedoskonałości, uproszczeń czy słabości scenariusza ale dla tych, który dadzą ponieść się klimatom żywiołów natury i ideom wolnego ducha będzie to ekscytujący seans. Ósemka Ozakiego to pomysł świeży, mistyczny i wprowadzający do filmu ciekawy i atrakcyjny pierwiastek filozoficzny.

Szkoda, że tak naprawdę prawdziwy film rozpoczyna się dopiero ..po pół godzinie. Właściwie od scen na jachcie. Może od pierwszej fali, może od pierwszej rozmowy Bodhi'ego z Utah. Wtedy gdy film zwalnia.. Wszystko co pokazane jest przedtem to pośpieszna, banalna, "młodzieżowa" konstrukcja, która jest konieczna aby stworzyć fundament historii ale niepotrzebnie obniża ocenę całości. I dotyczy to zarówno scen samych napadów jak i dawnych lat Utah czy jego pierwszych dni w FBI.

Natomiast później gdy tak naprawdę głównym bohaterem staje się potęga natury film staje się w pewnym sensie zjawiskowy. Imponuje potęga oceanu, surowa groza gór, grawitacja zbierająca swoje ofiary. Partnerem ludzi stają się ośnieżone stoki, kamieniste zbocza czy ciemne głębiny. Urzeka kontrast pomiędzy majestatyczną potęgą przyrody a dynamiką wyczynów i akcji grupy Bodhiego.

ps.
Édgar Ramírez jako Bodhi - fenomenalny.